از نظر اسلام، انسان – و یا بسیاری از انسان‌ها – پس از مرگ نیز داراى حیات برزخى می‌باشند؛ از این‌رو زیارت اموات، دیدار با بدن‌هاى پوسیده و بی‌جان نیست، بلکه زیارت ارواحى است که در عالم برزخ، زندگى می‌کنند و از دیدار با آنها، شاد می‌گردند و ارتباط با آنان، عبرت‌آموز، و در زندگى مادّى و معنوى انسان، مؤثّر است؛ لذا هدیه دادن اعمال نیک، به اموات، بویژه اولیای الهی و پدر و مادر، در برآورده شدن حاجات مؤثر است؛ چنان‌که در روایات چنین آمده است:
امام علی(ع) می‌فرماید:
«بر سر قبر حق‌داران بروید و آنها را زیارت کنید و کنار آن قبرها از خدا روزى بطلبید، مردگان به دیدار شما خرسند می‌شوند».[۱]
«به زیارت مردگانتان بروید، که آنها با زیارت شما خوشحال می‌شوند. انسان، در نزد قبر پدر و مادرش، پس از آن‌که برایشان دعا کرد، حاجتش را بخواهد».[۲]

[۱]. ابن شعبه حرانی، حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول(ص)، ص ۱۰۶، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق.

[۲]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ‏۵، ص ۵۶۹، قم، دار الحدیث، چاپ اول، ‏۱۴۲۹ق.